Blog | Bram Westhof | Personal trainer Amsterdam

plantaardig

Steeds meer topsporters kiezen voor een plantaardig dieet. Ook vele beroemdheden zoals Brad Pitt, de tenniszusjes Williams, Leonardo Dicaprio en oud president Bill Clinton zijn zeer enthousiast over de omslag die ze gemaakt hebben naar een plantaardig c.q. veganistisch dieet. Wat is het precies? Moet jij nu ook plantaardig eten?

Eenmaal op kamers in Groningen kreeg ik het boek “een leven lang fit” in mijn handen. In het boek staan uitsluitend plantaardige recepten en dat vond ik interessant. Ik kon destijds helemaal niet koken, maar was vastbesloten om dat onder de knie te krijgen door middel van dat boek. Om een lang verhaal kort te maken: om het uiteindelijke resultaat van al mijn kookkunsten heeft mijn huisgenoot hard gelachen. De helft was mislukt en hij wist ook dat ik een alleseter was. Het heeft dan ook niet lang geduurd voordat we weer aan de spareribs zaten. Dat was dus poging uno. Toch heb ik het boek (wat zijn tijd ver vooruit was) altijd in mijn achterhoofd gehouden.

Plantaardig is uiteraard het tegenovergestelde van alles wat direct of indirect met dieren te maken heeft. Enkele voorbeelden: granen, groenten, fruit, noten, zaden etc. Velen beweren dat ze veel meer energie hebben nu ze over zijn gestapt op een meer plantaardig dieet, en dat is zeker mooi. Toch zijn de resultaten zeer uiteenlopend en alleen al in de veganistische wereld zijn veel discussies over wat wel of niet gezond is. Zo zit de één hoog in de koolhydraten en een ander eet alleen nog maar rauw. Weer een ander voelt zich fantastisch bij een banaan-boerenkoolsmoothie maar zijn buurman zit daar alleen maar van op het toilet.

Ik kan hier nu een heel betoog gaan houden over wat ik vind en wat jij zou moeten doen, maar dat is helemaal niet interessant. Wat wel interessant is, is je bewust worden van een aantal zaken door vragen te stellen over de uitgebreide research die gedaan is. Zoals bijvoorbeeld deze over de blue zones: in delen van Sri Lanka, Costa Rica, Sardinië, Japan en Griekenland worden veel mensen heel oud en zijn ze tot op latere leeftijd heel actief en gezond. Wat hun overeenkomst qua voeding is? Een dieet relatief hoog in koolhydraten, goeie vetten en een beetje vlees. Nu zeg ik uiteraard niet dat dat de oplossing is voor alles, maar het is zeker opvallend! Dit onderzoek vertoond bijvoorbeeld ook weer grote overeenkomsten met een ander onderzoek: waren wij nu jagers-verzamelaars of waren wij voornamelijk verzamelaars en vingen we af en toe wat? Feit is in ieder geval dat we zeker geen supermarkt hadden waar we even 200 gram grillworst of kip piri piri konden halen.

Veel mensen beseffen het niet eens, maar het zou zo maar kunnen zijn dat ze voor de helft van de dag veganistisch eten. Als je s’morgens begint met brinta of havermout (zonder melk), s’middags een broodje pindakaas en tussendoor wat fruit, dan is je voedingspatroon puur plantaardig voor een behoorlijke periode van de dag. Geen wonder dat we zo groot en sterk zijn geworden ;).

Zoals ik al eerder aangegeven heb denk ik dat het heel belangrijk is om te luisteren naar je lichaam. Zo ken ik een veganist die weer vlees is gaan eten en zich sterker voelde. Ik heb met iemand getraind die zich geweldig voelde bij een 80% plantaardig dieet. Een andere cliënt van mij voelde zich verschrikkelijk op een 100% plantaardig dieet. En enige vorm van nuchterheid is hierbij ook altijd erg handig: zo ken ik namelijk ook iemand die haar kat op een veganistisch dieet heeft gezet en daar veel spijt van heeft gehad :s.

Een open geest en interpretatie is zo belangrijk bij dit soort onderwerpen. Vragen als: hoeveel eiwitten hebben we nu echt nodig en kunnen we dit deels ook uit een plantaardig dieet halen zijn interessant en gaan misschien deels in de toekomst een oplossing bieden voor de enorme druk die momenteel op de natuur wordt uitgeoefend.

Iedereen van de ene op de andere dag op een plantaardig dieet zetten is waanzin en voor sommige mensen zelfs een ramp. Het tegenovergestelde is ook waar: veel mensen voelen zich fit en gezond bij een meer en meer plantaardig dieet. Ga stap voor stap en voeg hier en daar wat toe. Als het eenmaal in je systeem zit gaat het vaak makkelijker dan je denkt. Van plantaardig eten en veganisme gaan we in de toekomst nog veel meer horen. Maar laat je niet leiden door anderen en blijf vooral bij jezelf. Jijzelf kent jouw lichaam nog steeds het allerbeste!

afvallen en aankomen een experiment

Afvallen en aankomen: een experiment

Ik ben op de lange termijn niet zo van het calorieën tellen. Toch kan het je op korte termijn veel waardevolle informatie geven. De volgende experimenten zijn relatief veilig. Blijf echter altijd zelf nadenken en raadpleeg bij twijfel altijd eerst je huisarts.

De zomer van 2015 is voorbij. Tijd voor een experiment. Ook als trainer moet je up to date blijven en een experiment hoort daar zeker bij. Dit keer ben ik voor de oude school gegaan. Niks nieuws dus, maar het leverde zeker weer interessante data op. Dit was het plan: Afvallen: in anderhalve maand tijd zoveel mogelijk afvallen, door iedere keer wat minder te eten (niet te rigoureus). Aankomen: in twee maanden tijd zoveel mogelijk aankomen, en dan het liefst in spiermassa om sterker te worden. (de december maand was hierbij een fantastische hulp ;). Gedurende de hele periode is mijn training constant gebleven: 3x in de week krachttraining (focus op de grote spiergroepen) en af en toe cardio op hersteldagen als ik er zin in had.

Hoe heb ik het gedaan?

Afvallen:
Voor afvallen heb ik de gratis app My Fitness Pal gebruikt. Dit is een app waar je al je voeding kan invoeren, zodat je ziet wat je aan calorieën binnenkrijgt en om te zien of je je doelen wel haalt (niet alles in My fitness pal klopt, maar dat terzijde). Om dit te kunnen bepalen moet je simpel gezegd eerst weten wat je energiebehoefte is. Deze reken je vervolgens uit en daar ga je dan in eerste instantie 200-300 calorieën onder zitten om af te vallen. Ik heb hierbij weinig tot geen rekening gehouden met type voedsel. Gewoon minder eten, blijven bewegen en aanpassen indien noodzakelijk. Ik ben begonnen op 9 oktober en ik woog destijds 92 kilo. Op 14 november gaf mijn weegschaal aan dat ik 88,5 kg woog en weer twee weken later tikte ik de 86 kilo aan. Hierbij moet ik wel zeggen dat ik weinig tot geen alcohol gedronken heb en scherp was op de inname van suiker in wat voor vorm dan ook. Conclusie: dit werkt keer op keer voor mij zonder teveel op de koolhydraten, vetten en eiwitten te letten.

Ok, dat weten we nu. Tijd voor het 2e experiment.

Aankomen om sterker te worden (voor welke sport dan ook):

De My Fitness Pal methode kun je ook voor aankomen gebruiken. Dus starten met 200-300 calorieën meer eten dan je energiebehoefte en je zou aan moeten komen. Je gelooft het misschien niet maar er zijn genoeg mensen die dan alsnog moeite hebben met aankomen. En dat is de reden dat ik voor de Sumo Methode ben gegaan: Alles eten wat los en vast zit! En laat de decembermaand nu net voor de deur staan :). Pasta, brood, pizza, patat, vlees, chocola, kerstdiner… You name it! Alles ging naar binnen terwijl ik hard en constant bleef trainen. En dat werkte! Van 87 kilo ging ik al snel naar 90 kg en eind februari woog ik 100 kilo. Let wel op: Tuurlijk heb ik ervoor gezorgd dat ik genoeg vitamines en mineralen binnenkreeg of een goeie shake. En ook is dit geen excuus om de hele dag rotzooi te gaan eten. Maar als je hard traint, je hebt moeite om aan te komen en je wil sterker worden, dan moet je soms rigoureus zijn. Onthoudt goed dat deze methode ook vet oplevert. Het gewicht is dus zeker niet alleen spiermassa!

Alles invoeren kan irritant zijn. Het is echter wel zo dat veel mensen 50 tot 60% van de tijd hetzelfde eten. Staat het éénmaal in de app dan wordt het secondewerk en valt het na een week al reuze mee. Daarnaast levert het je belangrijke inzichten op: je ziet dat je broodje humus of zak noten veel calorieën bevat. Dat je met een zak chocoladepinda’s zomaar 2000 calorieën binnenkrijgt en dat die biertjes in de kroeg gelijk staan aan je energiebehoefte voor die dag!!

Meer of minder eten dan je energiebehoefte is een simpel en oud verhaal. Het is en blijft echter wel een goed startpunt voor jouw doel. Er zijn veel methodes die je kunnen helpen, maar start eerst eens met je energiebehoefte. En mocht het niet werken, dan heb je in ieder geval genoeg interessante inzichten om een volgende stap te zetten.

Blij door bewegen

Bewegen is niet alleen goed voor je conditie, je lichaam of om af te slanken, maar ook voor je brein.

Door dagelijks te bewegen blijven de hersenen in betere conditie. Fysiek actief leven zorgt voor een betere doorbloeding van de hersenen. Hierdoor verbeteren we ons geheugen, onze concentratie, ons leervermogen en ons reactievermogen. Ook als we pas op latere leeftijd beginnen met bewegen, heeft het alsnog een positieve invloed op het brein.

Maar worden we nu ook gelukkiger van bewegen?
De afgelopen jaren zijn er diverse onderzoeken geweest naar de positieve effecten van bewegen op mensen met depressies en angsten. Het blijkt dat mensen die regelmatig aan beweging doen in de vorm van sport 1,5 à 2 keer minder kans hebben op dit soort stoornissen. Bij mensen die al een psychisch probleem hadden, was de hersteltijd 1,5 keer sneller door regelmatig aan lichaamsbeweging te doen.

Dit is dan ook een van de redenen dat het sporten, in tegenstelling tot het voorschrijven van medicatie, steeds meer wordt ingezet als behandelmethode van mensen die kampen met depressiviteit.
In Engeland wordt het gebruik van antidepressiva steeds meer ontmoedigd bij mensen waarbij een milde depressie is geconstateerd en geeft men vooral de voorkeur aan sportief bewegen.
Sportief bewegen zorgt voor een positief effect op het fysieke zelfbeeld, alsmede op de zelfwaarde. Daarom is voor obese mensen meer bewegen zeer relevant. Zij hebben vaker last van depressie veroorzaakt door een lage zelfwaarde. En antidepressiva zorgen er juist ook voor dat het gewicht verder toeneemt.

De positieve effecten van sporten op het brein zijn onder andere te danken aan de toename van neurotransmitters. Dit zijn de stofjes die de stemming in de hersenen reguleren. Tenminste dit is wat de wetenschappers vermoeden. Mensen met een goed uithoudingsvermogen zullen ook minder heftig reageren op stress.

Door een actief leven te leiden vermindert zelfs de kans op Altzheimer tot 50%. Bewegen heeft namelijk ook een positieve invloed op de hoge bloeddruk, hoog cholesterol en diabetes. Allen risicofactoren voor Alzheimer.

Kortom van bewegen worden we zeker een blijer en gezonder mens. Maar beweeg wel bewust, dan leer je je grenzen kennen en vermijd je blessures.

Ga voor meer informatie naar: www.amsterdam-psycholoog.nl of naar www.bramwesthof.com

Al help je er maar 1

Stichting Niños…Al help je er maar 1!

Toen wij een paar jaar geleden door Cambodja reisden, werden wij naast alle prachtige plekken ook geconfronteerd met de grote armoede in het land. De mensen hebben soms niet meer dan een simpele hut op palen en misschien een vervoersmiddel in erbarmelijke staat. Er is een groot verschil tussen arm en rijk. Wat mij altijd is bijgebleven zijn de kinderen die wij daar zijn tegengekomen op het strand. Ze verzamelden blikjes in een vuilniszak om zo mede te kunnen voorzien in de dagelijkse behoefte van het gezin. Alhoewel ze onderling zeker lol hadden zagen ze er hongerig en verwaarloosd uit. Een gevolg van dit alles is dat ze niet naar school gaan, omdat ze hun ouders moeten helpen. Ik zal de blik in de ogen van een jongetje die in een hoop afval op zoek was naar iets waardevols nooit vergeten toen we weer in de tuk tuk stapten. Het liefst had ik ze op dat moment meegenomen naar Nederland. Dat is tegenwoordig echter niet zo simpel meer, omdat er steeds meer gekeken wordt naar het totaalplaatje en de gevolgen op de langere termijn. Hoe kun je die kinderen dan toch helpen?

Wat je ook kunt doen is het omdraaien. Je besluit dat je er echt wat aan wilt doen en je laat huis en haard achter om te gaan zorgen voor deze kinderen. Dit is wat Jolanda van den Berg heeft gedaan toen zij de verwaarloosde straatkinderen in Peru zag. Dit is haar verhaal:

Het verhaal van Jolanda van den Berg
In 1995 ging Jolanda van den Berg, toen 30 jaar, op vakantie naar Peru. In Cusco, de oude Inca hoofdstad in de Andes, werd zij getroffen door de schrijnende omstandigheden waaronder veel kinderen moeten leven. In primitieve hutjes, meestal zonder vader of met een vader die drinkt en een moeder die onmogelijk voor al haar kroost kan zorgen. Soms zijn de kinderen zelfs helemaal aan hun lot overgelaten.
De jonge kinderen leven de hele dag op straat en proberen hun kostje bij elkaar te scharrelen. Ze komen structureel in aanraking met (huiselijk) geweld en worden op de meest elementaire fronten verwaarloosd.
Terug in Nederland kon Jolanda niet vergeten wat ze gezien had. Een half jaar later besloot ze daarom huis en haard achter te laten en zich in Cusco te vestigen. Zonder doelgericht plan, zonder geld en zonder een woord Spaans te spreken, maar met de intentie om kinderen te helpen en met de vaste overtuiging dat dit zou gaan lukken.
Dat heeft ze ondertussen meer dan waargemaakt.
In eerste instantie heeft Jolanda 12 jongens letterlijk van de straat geplukt en onder haar hoede genomen. Ze kreeg van de kinderrechter de ouderlijke macht toegewezen tot hun 18e levensjaar. Daardoor konden ze een gezin vormen.

Haar missie
De missie van Jolanda, en daarmee ook van Stichting Niños Unidos Peruanos, is om zoveel mogelijk kansarme en verwaarloosde kinderen in en om Cusco een beter leven en een betere toekomst te geven.
Haar uitgangsmotto: ‘Al help ik er maar 1’, is altijd een prikkel gebleven. Zij helpt er ondertussen ruim 600 per dag. En het aantal groeit. Inmiddels is het Niños project een begrip in Cusco en Jolanda nog altijd de drijvende kracht.
Behalve de zeshonderd kinderen heeft ze ook ruim 80 Peruanen aan werk geholpen. Deze mensen zijn nodig om de almaar uitdijende organisatie draaiende te houden. Ze onderhouden op hun beurt hun gezinnen, waardoor men met gemak die 80 met 5 kan vermenigvuldigen. In totaal profiteren er nu dus 1000 mensen van het feit dat Jolanda ooit de dappere stap nam om naar Cusco te vertrekken.
Om verzekerd te zijn van een constante inkomstenbron, richtte Jolanda niet alleen de Stichting Niños Unidos Peruanos op, maar begon zij ook een hotel, waarvan de opbrengsten volledig naar het project gaan.

15 jaar later

Inmiddels, 15 jaar later, zijn er vijf kinderrestaurants, 2 hotels in de stad en een Hacienda met paarden buiten Cusco.
Verder zijn er op de terreinen van de kinderrestaurants een sporthal, twee bibliotheken en een bioscoopje gerealiseerd. Gedurende tien jaar hebben zeker 150 bouwvakkers werk gehad om dit allemaal te bouwen of te restaureren. Daarnaast zijn er veel succesvolle projecten opgezet zoals: schilderen, een tandarts en een dokter, een jeugdhonk, huiswerkbegeleiding, sport en spel, vrij spelen en bewegen, hygiëne, feesten en dansen, een moestuin, zeer leerzame cirkelgesprekken en een webshop.

Ik heb heel veel respect voor mensen zoals Jolanda. Het is ongelooflijk wat zij en haar team hebben neergezet en zij verdienen dan ook, naar mijn mening, een diepe buiging voor hun zeer waardevolle bijdrage in Peru. Wat echt leuk is van het steunen van een stichting zoals Niños is dat je het gevoel hebt dat je rechtstreeks betrokken bent bij de projecten. Je kunt goed volgen wat er met de donaties gebeurd en je ziet dat er echt verschil gemaakt wordt. Verder kun je zelf bepalen wanneer en op welke manier je bij kunt dragen.

Na al die jaren lijkt het er misschien op dat het project af is, maar niets is minder waar. Donaties zijn nog steeds zeer welkom en zijn ook gewoon hoogst noodzakelijk om Stichting Niños voort te zetten. Wil je meer weten of wil je een bijdrage leveren aan Niños ga dan naar www.stichtingninos.com

Al help je er maar 1!

3 simpele en korte workouts

3 simpele en korte workouts waar je vandaag nog mee kunt starten

Dus je hebt momenteel weinig of geen tijd om te sporten, maar je wil wel weten hoe je een simpel begin kunt maken om daar weer naartoe te werken? Hieronder staan 3 workouts om weer te beginnen. Elke workout duurt 15 minuten. Start met 2x per week en ga na twee weken naar 3x per week. Wees eerlijk tegen jezelf en bepaal je niveau. Je start met je warming up en daarna doe je elke oefening 5 minuten lang. Ga hier echter flexibel mee om. Als je merkt dat je in het begin na 10 minuten helemaal stuk zit, stop je! Is 15 minuten een makkie? Voeg dan 5 minuten extra toe. Experts kunnen dit sowieso doen met de lunges. Ook kun je de oefeningen in circuitvorm doen met weinig tot geen rust. Luister goed naar je lichaam. Blaas jezelf zeker in het begin niet gelijk op. Doe je dat toch, dan gaat ook deze korte training zwaar worden. Pak je rust indien noodzakelijk.

Ik zal de oefeningen aan het einde van dit blog gedeeltelijk toelichten. Een snellere manier is om de oefeningen online op te zoeken. Daar kun je veel vinden als het niet helemaal duidelijk is.

Here we go:

Beginner:
Warming up: jumping jacks 3×20, 5 air squats, 5 push ups tegen de muur
Air squats: lichaamsgewicht
Push ups: tegen de muur
Optrekken: aan een deur met een handdoek: knieën licht gebogen
Cooling down: wandelen door je huis of buiten

Gevorderde:
Warming up: jumping jacks 3×20, 5 air squats, 5 push ups op je knieën
Push ups: knieën op de grond
Squats: met voorwerp tegen je borst (bijvoorbeeld een rugzak met boeken)
Optrekken: aan de deur met een handdoek: benen 90 graden
Cooling down: wandelen door je huis of buiten

Expert:
Warming up: jumping jacks 3×20, 5 air squats, 5 gewone push ups
Push ups: standaard
Squat: jump: squat en spring zo hoog mogelijk (zachte landing)
Optrekken: onder een tafel/of horizontaal roeien onder een stang/TRX
Lunges: standaard
Cooling down: wandelen door je huis of buiten

Als squaten lastig voor je is zul je op zoek moeten naar alternatieven. Gehurkt tegen een muur zitten en dit een aantal seconden volhouden (the wall sit) is daar één van. Een andere is om jezelf te begeleiden met een TRX (waar je een beetje in gaat hangen).

Bij een volledige push up raakt je borst de grond. Dan pas praten we over de volledige bewegingsuitlag (full range of motion). Bij alle andere uitvoeringen is dus geen sprake van de volledige push up (sorry heren, maar een beetje oefening baart kunst). Als push ups bij de muur te makkelijk worden, werk je steeds verder naar een normale push up toe (steeds verder van de muur afstaan, op een tafel, knieën op de grond en daarna de normale push up). Begin niet gelijk met 10 push ups, maar begin met een paar en ga steeds verder.

Optrekken: Controleer goed of je deur wat gewicht kan hebben (safety first). Wikkel een handdoek om de deurklink met beide uiteinden van de handdoek naar je toe (zoals op de foto hierboven). Als je hem onderhands pakt train je ook nog eens je biceps. Ga met je voeten halverwege het begin van de deur staan en trek jezelf naar de deur toe (neus naar de deur en weer terug).

Als je een expert en redelijk fit bent zal de lunge waarschijnlijk wel spierpijn opleveren, maar kun je hem prima doen. Ik raad alle beginners en gevorderden aan pas lunges te doen als je de overige oefeningen onder de knie hebt. De lunge is een topoefening, maar vraagt ook veel van je lichaam. Let ten slotte goed op je techniek. Een oefening half uitvoeren leidt ook tot halve resultaten. Hou jezelf niet voor de gek.

Iedereen heeft 15 minuten tijd over per dag. Leg die smartphone weg en tijd voor wat actie!

Een club sandwich analyse

Een Club Sandwich analyse

Als je mij wakker maakt voor een club sandwich zul je eerder een glimlach op mijn gezicht zien dan dat ik met kussens zal lopen smijten. Afgelopen week zat ik bij een lunchtentje op de Albert Cuypmarkt en toen ik een blik wierp op de menukaart was de keuze snel gemaakt. Er stond namelijk een Super Club Sandwich op. Kijk daar word ik nou gelijk vrolijk van…heerlijk! Ik hou van een club sandwich. Een goede club sandwich is voor mij een smaaksensatie. Alleen het woord al. Het doet me denken aan…….ach nou ja…laat maar :).

Maar wat zit er allemaal in en op zo’n club sandwich? Je hebt hier uiteraard vele varianten van, maar die van mij was dit keer zeer uitgebreid. Mijn sandwich had de volgende ingrediënten: Wit brood, Mayo, Bacon, Ham, Kip, Kaas, Ei, Sla, Tomaat en een Uitje. Lekker man! Maar is dit wel gezond en past dit allemaal in een gezond voedingspatroon? Laten we eens kijken welke kanten je allemaal op kunt met de club sandwich.

Alles bij elkaar
Volgens sommige diëten is de club sandwich een doodzonde. Brood combineren met eiwitten is fout. Mayo is slecht. Van bacon, ham, kip, kaas en ei bij elkaar vraag je om problemen met je hart. Ja, zelfs een tomaat combineren met één van de andere ingrediënten zou al niet kunnen. Anderen zeggen weer dat het prima kan. Dat je maag een wasmachine is en dat je darmen alle voedingsstoffen die het nodig heeft uit de sandwich zal halen en de rest af zal voeren.

Ham, Kip, Kaas, Ei en Bacon
Mensen die van vlees houden en aanhangers van de oermens zijn meestal van mening dat we al miljoenen jaren leven van de jacht en dat dierlijke eiwitten goed voor je zijn. Vegetariërs en veganisten walgen van dit idee. Sommigen vinden dat de mens niet geboren is om vlees te eten en velen vinden dat een plantaardig dieet veel problemen op zal lossen.

Brood
Tegenstanders van brood zijn er in overvloed. En van witbrood helemaal. Witbrood zou ontdaan zijn van al zijn vezels c.q. voedingswaarde en je zou er dik van worden. In Italië, Marokko en Griekenland wordt al jaren witbrood gegeten. Dit is geen enkel probleem. Het maakt onderdeel uit van de cultuur en van veel recepten. Sommigen beweren zelfs dat het makkelijker te verteren is dan ander brood.

Mayonaise
De ene arts zegt dat het met mate geen kwaad kan en de ander heeft het in de top 5 staan van meest verschrikkelijke voedingsmiddelen die je tot je kunt nemen.

Sla, tomaat en ui
Over het algemeen is iedereen het er wel over eens dat sla, tomaat en uien gezond voor je zijn. Toch zijn ook hier de meningen verdeeld. Is het bespoten? Ui zou net als knoflook negatieve emoties kunnen versterken. Tomaat hoort tot de categorie nachtschade en ga zo maar door.

Wat is hier nu de conclusie van?
Zoveel mensen, zoveel meningen. Als je op sommige discussiefora kijkt op het internet zie je heel wat pittige meningen voorbij komen. Zeker in deze tijd waar Bio en Groenvoer de sleutelwoorden lijken. Wat mijn mening is? Ik vind dat beslissen voor een ander wat iemand wel of niet zou moeten eten neigt naar narcisme. Ik probeer altijd tijdens een analyse met iemand mee te denken. Ik heb dan zeker tips en adviezen, maar die moeten ook bij de persoon passen en het moet ook een beetje in te passen zijn in de dagelijkse praktijk. Het is goed dat er veel aandacht is voor gezond eten en een goed voedingspatroon. Maar je kunt ook doorslaan. Relax. Laat andere mensen in hun waarde. Kijk naar wat goed valt en wat niet. Je lichaam zal dat meestal namelijk snel aangegeven. Voel je je moe of opgewekt? Geeft het je energie of niet? Heb je een gigantische brooddip of heb je gewoon teveel gegeten?

Zo makkelijk is het dus allemaal niet en het is zeer individueel. Wat voor Jan werkt, kan voor Klaas een hoop gedoe geven. Luister goed naar je lichaam. Noteer eens wat je allemaal eet en drinkt en hoe je je daarna voelt. Waarschijnlijk kun je dan zelf al hele mooie stappen zetten. Voeg eens een gezonde shake toe aan je dagelijkse menu en kijk eens hoe je daarop reageert. En kom je er alsnog niet uit? Dan kan een diëtist of coach je altijd verder helpen. En last but not least…..geniet van je sandwich!

Wat ik heb gedaan wat jij absoluut niet moet doen

Wat ik heb gedaan wat jij absoluut niet moet doen

Om sterker te worden maak ik regelmatig gebruik van een zeer oud trainingsprogramma waar ruim veertig jaar succes mee is geboekt in het American Football. Het programma is simpel, snel en uiterst effectief. Het bestaat gedurende een periode uit slechts een aantal oefeningen zoals de squat, bankdrukken en de power clean en bij die laatste oefening is het goed misgegaan.

Ik heb een blessure en niet zomaar één. Ik loop niet mank, heb niks aan mijn hamstring, heb niks afgescheurd en ik heb ook geen gewicht op mijn teen laten vallen. Wat ik wel heb is een elleboogblessure waarbij mijn pezen en spieren overbelast zijn. Je zou het kunnen vergelijken met een tenniselleboog. Een zeer irritante blessure waar je doorgaans niet zomaar vanaf bent.

De power clean is een zeer technische oefening. Als je weet wat je doet is het een hele mooie total body oefening. Je spreekt heel veel spieren aan en werkt ook nog eens aan je uithoudingsvermogen. Heel simpel gezegd til je een stang met gewichten van de grond tot net boven je knieën, om hem vervolgens met een zeer explosieve (macarena-achtige) beweging naar je schouders te brengen en hem daar te laten rusten (als je de macarena niet kent en je wil even lachen, dan raad ik je aan hem op youtube op te zoeken en de volumeknop flink naar rechts te draaien). Het duurt doorgaans wel even voordat je de power clean volledig onder de knie hebt. Een goede coach of trainer inschakelen is dan ook zeer slim en kan ervoor zorgen dat jij jouw doel sneller bereikt.

Waar is het misgegaan? Net zoals bij het bankdrukken en de squat verbrak ik mijn records continue. Iedere week voegde ik meer gewicht toe en het zag er goed uit. Totdat ik plotseling een lichte pijn voelde bij mijn elleboog. Het was zeker geen spierpijn en na de training ebte het vrij snel weg. Dus besloot ik door te gaan. Bij de volgende training voelde ik geen pijn en de training daarna wel weer. Toch ging ik door. Een week later voegde ik weer 5 kilo toe. Ik was niet gefocust, tilde de stang op en liet de stang te ver van mijn lichaam komen waardoor er veel te veel druk kwam te liggen op de pezen rondom mijn elleboog. Een stekende pijn op verschillende plaatsen was het gevolg. Een hele grote waarschuwing dat ik dik over mijn grens was gegaan. En ik werd letterlijk verplicht te stoppen met deze oefening.

Een blessure zit in een klein hoekje, maar wat ik gedaan heb is niet slim. Ik had moeten luisteren op het moment dat ik merkte dat het een ander soort pijn was dan bijvoorbeeld spierpijn. Ik was niet gefocust waardoor de stang niet in een rechte lijn omhoog ging. Dat is waarschijnlijk de reden geweest dat er teveel druk kwam te liggen op het gebied rond mijn elleboog. Ik weet hoe ik om een blessure heen moet trainen dus gelukkig kan ik door, maar ik had veel kunnen voorkomen door in de beginfase van de pijn gewoon even te stoppen met de power clean.

Wat kun je hiervan leren?

Voer jouw individuele trainingsschema rustig uit en doe niet te snel te veel. Zorg ten alle tijde voor een goede techniek. Techniek is de absolute nummer 1! Door een goede techniek bescherm je jezelf en kun je blessures voorkomen. Daarnaast ga je ook nog eens echt vooruit op de moeilijke momenten. Zorg altijd voor een goede warming up en vergeet ook de cooling down niet. En blijf altijd gefocust tijdens een training. Laat je niet teveel afleiden. Allemaal leuk en aardig dat er een mooie meid naast jou staat te trainen, maar je wil tijdens het bankdrukken geen stang in je gezicht!

Buikpijn van Quinoa

Buikpijn van Quinoa

Quinoa je kent het wel. Een graan uit Zuid Amerika. Het is rijk aan vezels. Zit boordevol koolhydraten en eiwitten en zou fantastisch passen in een verantwoord eetpatroon. Verder kun je het in allerlei gerechten gebruiken en volgens de echte kenners heeft het een fantastische smaak. Het is dan ook niet voor niets dat vele health goeroes Quinoa hoog op het superfoodlijstje hebben staan. Als je dit allemaal leest en hoort ga je inderdaad denken dat we zo snel mogelijk aan de quinoa moeten. Weg met alle andere granen, quinoa is vanaf nu nummer 1! En zo is de prijs van een pak quinoa van twee naar vier euro een feit (zoals afgelopen zomer het geval was). Het supergraan was namelijk niet aan te slepen.

Toch sprak ik laatst iemand die buikpijn kreeg van Quinoa. En dat niet alleen….ze bleef zelfs een tijdje nadat ze het gegeten had last houden van haar darmen. Ze begreep er niets van. Quinoa is toch supergezond? Iedereen schrijft erover en het zit in zoveel gezonde recepten! Hoe kan het dan dat je lichaam daar vreemd op reageert? Ga je online kijken naar een oplossing dan wordt vaak het advies gegeven dat waarschijnlijk je lichaam even moet wennen aan je nieuwe eetpatroon. Maar is dit wel zo? Misschien geeft je lichaam namelijk gelijk wel aan dat het niets moet hebben van quinoa!

Ik heb niks tegen quinoa of welke andere graan dan ook. Ik heb het ook vaak meegenomen naar mijn werk en mijn collega’s keken mij dan aan met een blik van wat ik in godsnaam nu weer in mijn broodtrommeltje had zitten. Of ik het lekker vond was puur afhankelijk van de manier van de bereiding. De ene keer vond ik het echt niet te eten. Koud liet ik het sowieso vrij snel staan. De vaak hele bittere nasmaak (ook na het afspoelen) heeft mij regelmatig doen besluiten terug te grijpen naar mijn broodje pindakaas. Daarnaast kreeg ook ik last van mijn darmen (en winderigheid) van de toch oh zo gezonde quinoa. Maar er waren ook goeie momenten. De quinoa was dan klaargemaakt in een bouillonblokje en samen met wat vis of eieren had ik dan een heerlijke maaltijd. Een vriendin van mij heeft soortgelijke ervaringen. De quinoapannekoekjes uit een bekend kookboek vonden haar kinderen op de dag zelf heerlijk, maar de volgende dag lagen ze in de prullebak. Heyyyy… dat is met tarwepannekoekjes toch anders :).

Waar ik naartoe wil is dit: Quinoa (en andere superfood granen) zijn nog maar relatief kort op de markt. Voorheen werd dit alleen verbouwd en gegeten in Peru en Bolivia, maar nu kan de hele wereld ervan genieten. Dat dit nu mogelijk is wil niet zeggen dat jouw lichaam het dan accepteert. Recente studies hebben bijvoorbeeld uitgewezen hoe belanglijk jouw eigen geschiedenis op dit gebied is: Familie, DNA, plaats van geboorte etc etc. Er zijn zelfs studies naar de invloed van smaak op de uiteindelijke verwerking door jouw lichaam. Het kan dus ook zomaar zijn dat jouw lichaam niks moet hebben van quinoa of een ander supergraan.

Moet je dan de quinoa maar laten staan? Nee dat beslist niet. Als je nergens last van hebt en je voelt je er goed bij dan kan quinoa, naar mijn mening, uiteraard perfect passen in een gezond voedingspatroon dat in balans is. Maar vind je quinoa helemaal niks en valt je volkorenbroodje veel beter? Dan zou het zomaar kunnen zijn dat je prima tegen tarwe kan en is misschien wel de conclusie dat je het supergraan moet laten staan en de hetze tegen brood misschien ook!!

Wat je kunt leren van wielrenners en gabbers

Wielrenners en Gabbers

Mijn ouders waren dol op fietsvakanties. Wij hadden vroeger, uit bepaalde overtuigingen, geen auto en dus deden we alles op de fiets. Ik begreep daar destijds wat minder van…nu vind ik dat echter wel cool. Uren zaten wij op de fiets met een fietskarretje achter de fiets (met daarin een tent) op weg naar de plaats van bestemming. Als het meezat zat je windstil lekker in het zonnetje om je heen te kijken, maar als het tegenzat moest je tegen de wind in fietsen en fietste je doorweekt van dorp naar dorp. Ik heb daar zonder het te beseffen een hele goede basis gelegd voor mijn uithoudingsvermogen. Later kocht mijn vader mijn eerste racefiets, en zo is de liefde voor het wielrennen geboren. Uren heb ik met mijn vader op de fiets gezeten. Rondjes Lauwersmeer, grote delen van Friesland, een avondje hard fietsen in de kop van Drenthe bij een ondergaande zon. Ik werd daar harder en sterker van en ik vind het nog steeds fantastisch om een rit tussen de koolzaadvelden of over het kopje van Bloemendaal te maken.

Waar mijn ouders wat minder van waren was de gabberscene. Ik hield van de beatles, de stones, bob marley, the police, the beachboys, metallica, red hot chili peppers, elvis, hazes, nirvana, the prodigy, osdorp posse, johnny cash en op zondag af en toe zelfs van klassiek, maar waar we in die tijd vooral van hielden was Hardcore en Hakken. Het was een hele pure Hollandse stroming met hele vette feesten en een hele goeie sfeer. De aussies, nike air max en cavello’s waren niet aan te slepen en iedereen verheugde zich op het weekend dat er aan zat te komen. De bassen drongen diep door in je lichaam en het hoge tempo zorgde voor de ultieme sensatie. De Turn up the Bass cd’s hebben wij grijs gedraaid…. maar de Thunderdome cd’s zwart. Het was een hele mooie periode en ik had het voor geen goud willen missen. Daar dachten mijn ouders echter heel anders over. Die waren niet zo van die bassen en de buren al helemaal niet :). Als je het niet hebt meegemaakt kan ik me voorstellen dat het eea behoorlijk heftig overkomt. Zo heb ik ooit eens een moeder horen zeggen dat het wel oorlog leek.

Wat is de overeenkomst tussen gabbers en wielrenners? Ik hoor je denken…..maar dat is niet wat ik bedoel :). Gabbers staan urenlang op de dansvloer en weten niet van ophouden. De meeste wielrenners gaan ook uren door. Wielrenners en gabbers weten allebei wat afzien is en beide weten ze ook dat ze als ze echt diep zijn gegaan de week erna een prijs moeten betalen, en dat is volledig herstellen. Wat ze ook allebei vaak zijn is slank. De gabbers met overgewicht waren er misschien wel, maar ze waren zwaar in de minderheid. Onder de serieuze wielrenners moet je op dit gebied ook goed zoeken.

Ik krijg vaak de vraag wat nu de ultieme manier is om vet te verbranden en terug in shape te komen.

Mijn advies is altijd om te trainen met een duidelijk doel voor ogen. Er zijn namelijk meerdere wegen die naar Rome leiden. Circuittraining, Hittraining, Crossfitachtige trainingen en bootcamp zijn daar mooie voorbeelden van. Zeker voor mensen met weinig tijd die alles uit hun training willen halen zijn die trainingsmethodes ideaal. Als je echter wat meer tijd hebt kun je een mooi voorbeeld nemen aan wielrenners en gabbers. Het is een heel simpel voorbeeld van hoe je door meer beweging overtollige kilo’s kwijtraakt en ook nog eens aan je conditie werkt (ik zeg uiteraard niet dat je er ieder weekend hard vanaf moet vliegen, maar dat terzijde). Letten wielrenners en gabbers allebei voor 100% op hun voeding? Absoluut niet! Sterker nog…ze kunnen er vaak niet eens tegen eten. Zeg ik daarmee dat je dan alles kunt maken als je maar uren op de fiets zit? Nee ook niet. Het laat je echter wel zien wat er mogelijk is en hoe snel het kan gaan als je regelmatig beweegt en bereid bent hard te werken.

Ik zit voor mijn hersteltraining regelmatig op de fiets. Maar ook een dagje naar een festival (fietsen dansen/lopen/een hoop lol en weer terug) reken ik als een dagje cardio c.q. een hersteldag. Hou goed voor ogen wat je doel is en waar je naartoe wilt werken. Je zult dan merken dat je snel grote stappen kunt zetten. En weet je het even niet meer…dan kun je altijd nog de fiets pakken of de dansvloer op :).

“I do what i like”

“I do what i like”

Een aantal jaren geleden zat ik er niet zo heel lekker in. Ik was op zoek naar iets anders. Ik zat al jaren in het vastgoed en het begon mij de keel uit te hangen. De deals, de pakken, het geld…ik zag het allemaal niet meer. Begrijp me niet verkeerd. Ik heb daar fantastische jaren gekend, maar het was het gewoon niet meer. Gek genoeg had ik eigenlijk alles. Niets om over te klagen in ieder geval: een leasebak, goed salaris, genoeg leuke collega’s en echt hard werken hoefden we nou ook weer niet. Toch ontbrak er iets. Ik had steeds minder energie en mijn werk interesseerde mij op een gegeven moment niet meer. Toch ging ik, tegen beter weten in, gewoon door. Iedere keer had ik een stem in mijn hoofd dat ik wat anders moest gaan doen. Maar ik wist bij god niet, op dat moment, wat ik moest gaan doen….laat staan hoe ik moest gaan switchen. Tijd voor vakantie…..back to Thailand!

Wat mij iedere keer weer opvalt als ik op vakantie ga is dat ik alles veel sneller loslaat. Ik slaap meer dan uitstekend en kan echt overal van genieten. Nieuwe indrukken, heerlijk eten, leuke mensen en zon zee en strand…top! Na een paar mooie avonden in Bangkok vlogen we door naar Chiang Mai. Daar besloten we na een paar dagen dat het tijd was voor wat actie. We hadden bedacht dat het vast wel cool zou zijn om van een berg af te knallen met een mountainbike.

We werden opgehaald door een brede en gespierde thaise dude met een zeer brede smile op zijn gezicht. Nadat we boven op de berg aangekomen waren en wat instructies hadden gekregen, moesten we opstappen en gewoon gaan. Gewoon gaan??? Ik vond het eerlijk gezegd vrij link. Het voelde een beetje als van een zwarte piste afgaan zonder dat je ooit een skilesje hebt gehad. Mijn vriendin stond met de staart tussen de benen en ik eerlijk gezegd ook wel een beetje. Just go just go…schreeuwde hij nog. Ik besloot op te stappen en te luisteren. Razendsnel knalden we over paadjes in een jungleachtige omgeving. Schitterende vergezichten over de voormalige opiumplantages. Ik besloot de remmen zoveel mogelijk los te laten en de banden zoveel mogelijk te laten bepalen waar we naartoe moesten. Ik liet het los. Het was een fantastische ervaring.

Bij een tussenstop raakten we aan de praat. Onder het genot van koffie en thaise koekjes en wederom een fantastisch uitzicht vertelde hij me over zijn vette baan. Hij zat elke dag op de mountainbike, hij nam toeristen mee op kanotochten en hikes door de jungle en bergen. Hij vond het sociale contact in combinatie met zijn liefde voor sport geweldig. Hij lachte van oor tot oor en ik voelde aan alles dat hij het oprecht meende. I DO WHAT I LIKE MAN…JUST GO zei hij nogmaals. Bewust of onbewust….dat was het moment dat ik besloot dat het anders moest. Ik wist niet hoe en ik wist ook niet waarom. Ik wist het gewoon.

Het heeft een aantal jaren geduurd. Ik ben erachter gekomen hoe groot ook mijn liefde voor sport is. Mijn baan kwam ten einde. Ik ben weer gaan studeren en starte vervolgens mijn eigen bedrijf. In het begin waren er veel twijfels, maar met meer luisteren naar wat ik echt wilde overwon ik eigenlijk alles. Ik ben tot op de dag van vandaag zeer dankbaar dat het allemaal zo gelopen is. Ik hou van wat ik doe en het grote verschil is dat het me veel energie geeft in plaats van andersom.

Als je niet weet wat je wil kan het zeer lastig zijn om bepaalde stappen te zetten. Maar als je het eenmaal weet en je zet bepaalde stappen dan is het JUST GO en je zult zien dat er steeds meer op zijn plek valt. Vaak denk ik nog terug aan die mooie woorden op de berg in Chiang Mai: I DO WHAT I LIKE MAN….JUST GO! 🙂

1 2 3 456

Lees onze blog