Opa weet raad

Opa weet raad

Nog een paar weken en opa wordt 99 jaar. Zijn zintuigen gaan nu wel langzaam achteruit en ook zijn geheugen begint hem af en toe in de steek te laten. Je weet het natuurlijk maar nooit, maar het zou mij echter niks verbazen als hij de 100 jaar gaat halen. 100 jaar! Los van of ik dat persoonlijk ooit zou willen….hoe wordt je zo oud?

Nou…alhoewel voeding en beweging zeker geholpen hebben, heeft het natuurlijk niet alleen daar mee te maken. Je moet ook een beetje mazzel hebben. Wij komen uit een fysiek sterke familie en dat helpt zeker mee. De één kan van nature gewoon ook wat meer hebben dan de ander en de één komt nu eenmaal eerder aan zijn einde dan de ander.

Dat wil echter niet zeggen dat het puur geluk is dat opa zo oud is en tot zijn 97ste behoorlijk zelfstandig was. Ik ben er van overtuigd dat een aantal zaken zeker hebben meegeholpen:

Eigen tuin
Mijn opa heeft altijd een eigen tuin gehad met daarin onbespoten groenten. De tuin stond vol met aardappels, verse groenten, kruiden en heel veel bonen. De biologische tuinen was hij dus ver vooruit :). Vele dagen heeft hij er doorgebracht om zo zijn grote gezin te onderhouden. In die tuin had hij ook kassen vol met bijen staan. Wij vonden dat natuurlijk geweldig en wij lepelden net als opa stiekem de potten leeg :).

Altijd in beweging gebleven
De sportschool was destijds nog niet zo ingeburgerd als nu en ik heb opa dan ook nog nooit met een stel gewichten gezien. Maar fysiek heeft hij zijn leven lang wel een hoop werk verzet. Voor dag en dauw stond hij in de bakkerij brood te bakken en ook zijn tuin vroeg fysiek veel van hem. Daarnaast heeft hij altijd heel veel gewandeld. De spieren kregen dus dagelijks genoeg te doen.

Alles met mate
Opa’s motto was om alles met mate te doen. En voorzover ik in kan schatten heeft hij zich daar ook voor het grootste gedeelte van zijn leven aan gehouden (alhoewel 7 kinderen op de wereld zetten tegenwoordig niet echt met mate is :)). Zo hield hij bijvoorbeeld zeker van een borrel en ook wel eens van twee of drie. Maar daar bleef het dan ook bij. Aan een streng dieet heeft hij ook nooit gedaan.

Humor
Opa is altijd in voor een geintje. Zelfs nu in het bejaardentehuis probeert hij de humor ervan in te zien. Lachen is gezond en of het nu bewust of onbewust is, hij is zich er zeker van bewust dat een glimlach meer doet dan duizend woorden. Tegenslagen heeft hij in zijn leven zeker gehad en ook nu in de zorginstelling is het letterlijk vallen en opstaan. Toch hoef je voor een lach bij opa niet ver te zoeken. Na een paar zinnen zie je vaak alweer een glimlach of ziet hij de humor weer ergens van in.